Over de auteur
Thierry Boonefaes is schrijver en communicatieprofessional uit West-Vlaanderen.
Al 15 jaar leidt hij een dubbelleven: overdag schrijft hij gemeentelijke communicatie en redigeert hij het gemeentemagazine Tij-dingen voor Koksijde.
's Avonds en in het weekend sluit hij de kantoorwereld af en duikt hij in literaire fictie, psychologische thrillers en verhalen die vragen stellen over hoe mensen keuzes maken. En vooral: welke prijs ze daarvoor betalen.
Sinds 2009 schrijft Thierry kinderverhalen voor de rubriek PleZand. In 2024 verscheen een bundel met daarin een compilatie van 'plezante' verhalen.
Maar zijn échte passie ligt bij het onderzoeken van de duistere kanten van de menselijke psyche.
Wat fascineert hem?
De mechanismes achter morele erosie. Hoe een klein compromis leidt naar een groter. Hoe mensen immoreel gedrag rationaliseren. Hoe schuld en trauma zich in je lichaam nestelen.
De mechanismes achter morele erosie. Hoe een klein compromis leidt naar een groter. Hoe mensen immoreel gedrag rationaliseren. Hoe schuld en trauma zich in je lichaam nestelen.
Waarom ik schrijf
Ik schrijf omdat ik gefascineerd ben door hoe mensen keuzes maken.
Niet de grote, heldere keuzes. Die zijn gemakkelijk.
Maar de kleine, grijze, waarvan je denkt 'dit telt niet echt'. Die kleine compromissen die escaleren. Die stem in je hoofd die zegt "dit is oké, niemand komt erachter".
In De Schaduw maakte ik die stem letterlijk: een personage genaamd Mike die Michaels hoofd overneemt.
Eigenlijk schrijf ik over iets dat we allemaal kennen: die innerlijke strijd tussen wie we willen zijn en wie we dreigen te worden.
Waarom mijn werk lezen?
Omdat je geen happy endings krijgt, wel eerlijke antwoorden.
Mijn verhalen gaan niet over helden die winnen. Ze gaan over mensen die falen - stap voor stap, keuze voor keuze. Een milieuambtenaar die kleine steekpenningen aanneemt tot een stem in zijn hoofd hem overneemt. Een jongen die leert overleven als slaaf, maar daarbij zichzelf verliest. Een trol die ontdekt dat hij ooit een mens was, maar misschien nooit terug kan veranderen.
Wat ze gemeen hebben? Ze maken keuzes die jij ook zou maken. En dat maakt ze eng.
Ik schrijf psychologisch realistische verhalen: thrillers, literary fiction of fantasy. Geïnspireerd door gedragspsychologen als Kahneman en Cialdini, laat ik zien hoe mensen falen, niet dat ze falen. Kleine compromissen die escaleren. Mentors die misleiden. Slachtoffers die daders worden.
Geen oordelen, geen gemakkelijke antwoorden, geen oplossingen die je niet verdient.
Wil je verhalen die uitdagen, blijven hangen en je laten denken: "zou ik het anders doen?" Dan zijn mijn boeken voor jou.
Invloeden & inspiratie
Mijn interesse in gedragspsychologie en cognitieve wetenschappen kleurt al mijn werk.
Ik verslond boeken van Daniel Kahneman (Thinking, Fast and Slow), Robert Cialdini (Influence), Antonio Damasio (Descartes' Error), Dan Ariely (The Honest Truth About Dishonesty), David Epstein (Range), Steven Pinker (How The Mind Works, Rationality), David Brooks (The Social Animal), Charles Duhigg (The Power of Habit), David DiSalvo (What Makes Your Brain Happy and Why You Should Do the Opposite), Robert Trivers (Deceit and Self-Deception), Dale Carnegie (How to Win Friends & Influence People) en Brian Masters (The Evil that Men Do).
Die kennis veranderde mijn schrijven: mijn personages maken geen willekeurige keuzes, maar gedragen zich zoals echte mensen dat doen. Irrationeel, inconsistent en altijd op zoek naar rationalisaties.
De Schaduw
Psychologische thriller | 57.173 woorden | Zoekt uitgever
Michael Dockx is milieuambtenaar. Weduwnaar. En al meer dan 5 jaar corrupt.
De steekpenningen zijn klein. Het doorspelen van controletijdstippen aan bedrijven levert net genoeg op om te blijven dromen van zijn vakantiehuis in het buitenland. Tot advocaat David Bouchard hem dertigduizend euro biedt voor het wegkijken bij een gifstort.
Michael zegt ja. Daarna gaat alles mis.
Zijn lampen beginnen te flikkeren. Hij krijgt bloedneuzen. En in zijn hoofd klinkt een stem die beweert zijn overleden vrouw Claudia te zijn. Een stem die eerst helpt, maar geleidelijk iets anders wordt. Iets duisterders. Mike.
Terwijl journalist Chris Petit een onderzoek start, zijn baas Harry hem bedriegt en collega Linda gevaarlijk dichtbij komt, verliest Michael de controle over zijn eigen lichaam.
Want Mike wil meer dan adviseren.
Mike wil overnemen. En Michael is te zwak om hem tegen te houden.
Psychologisch realistisch
Gebaseerd op gedragspsychologie en cognitive bias
Vlaamse setting
Actuele milieucorruptie in herkenbare overheidsstructuren
Horror als metafoor
Bezetting is externe manifestatie van interne schuld
Voor lezers van Paul Tremblay en Thomas Olde Heuvelt: een verhaal over schuld, bezetting en de prijs van morele compromissen. Literair én toegankelijk, spannend maar geloofwaardig. Een psychologische thriller met horrortoetsen waarin een ambtenaar zijn onderdrukte schuld ziet uitgroeien tot een vernietigende tweede ik.
Geketend
Literaire coming-of-age | 63.149 woorden | Zoekt uitgever
Wanneer de 15-jarige Tom terugkeert van de jacht, vindt hij zijn dorp verlaten. Alleen 3 honden wachten hem op.
Zijn vluchtpoging mislukt.
Hij wordt gevangen door slavenhandelaar Jack en afgevoerd naar de goudmijnen, letterlijk vastgeketend aan Richard. Een meedogenloze misdadiger die zijn eigen wrede levensfilosofie opdringt.
Tom leert overleven. Eerst met Richard als mentor in geweld, later met John, een voormalige kampvechter die zich opwerkte tot fruitteler.
Elke mentor komt met een prijs. En elke les beschadigt zijn ziel.
Wanneer Tom zijn zus Emma terugvindt, blijkt de grootste keten niet van ijzer te zijn.
"Een verhaal over de prijs van vrijheid en de moed om opnieuw te beginnen wanneer alles is weggenomen."
Wat dit verhaal onderscheidt, is de psychologische realiteit: Tom is geen nobele held, maar moet keuzes maken die tegen zijn natuur ingaan.
Vrijheid vs. zekerheid
Fysieke ketenen versus mentale ketenen van angst en gewoonte
Identiteit onder druk
Hoeveel van jezelf kan je opgeven voordat je niet meer weet wie je bent?
Prijs van overleving
Tom wordt geen held, maar een beschadigde overlevende
Voor lezers van Emma Donoghue (Room) en Cormac McCarthy (The Road, Blood Meridian): psychologisch realistisch, emotioneel rauw, literair ambitieus.
Veranderd
Grimmige fantasy | 106.840 woorden | Deel 1 van reeks
Breyting is een trol die het haat om te vechten. Zijn blauwe ogen en afwijkende handpalmen markeren hem als anders. Zijn verloren verleden - een grijze waas van golven en menselijke echo's - drijft hem naar de Drakentanden.
Een plek waar antwoorden wachten.
Wanneer hij vlucht uit het trollenkamp, nestelt een symbiont zich in zijn borst. Een magisch wezen dat hem kracht schenkt, maar zijn geest dreigt te overmeesteren.
Samen met Nemura, een verbannen elfin met een stervende symbiont, en Emma, een gebroken ex-prinses die haar slavernij ontvlucht, trotseert hij een wereld die hem wil verscheuren. Zijn grootste vijand? Die zit in zijn eigen hoofd.
In het Arendsnest onthult een confrontatie de waarheid: Breyting is Lukas van Hemerswold, vervloekt tot trol door tovenaar Zan. En verraden door zijn broer William. Emma kiest Williams zijde uit angst.
Lukas weet nu wie hij is. Maar blijft hij voor altijd veranderd?
1
Trol als protagonist
Zeldzaam - meestal schurken. Breyting's afwijzing van geweld maakt van hem een originele outsider
2
Symbiont als dubbelzinnige kracht
Parasiet met eigen wil voegt psychologische laag toe
3
Belgische ondertoon
Droge humor en nuchtere kijk te midden van grimmigheid
4
Identiteitscrisis als motor
Geen externe queeste, maar een intieme reis naar zelfontdekking
Voor lezers van Joe Abercrombie en Robin Hobb: een odyssee van identiteit en verzet. Rauw, introspectief, met een hoopvolle kern.
Draken: Een nieuw begin
YA Fantasy | 130.000 woorden | Binnenkort - zoekt uitgever
Het verhaal
Thomas dacht dat slavernij in een goudmijn het ergste was wat hem kon overkomen. Tot hij ontdekt dat zijn meester hem wil gebruiken als lokaas voor een draak.
Wanneer de 16-jarige visserszoon Thomas de vuurdraak Einar helpt ontsnappen, ontstaat er een onverwachte band tussen hen. Samen vluchten ze door een wereld waar duisternis de hemel verduistert en kwaadaardige magie vrij spel heeft.
Maar hun grootste vijand is dichter dan ze denken: Garred, Thomas' elfse bondgenoot, valt voor de verleidingen van een oud kwaad genaamd Duisterklauw.
Thomas moet kiezen: zijn angst overwinnen en zijn magische krachten omarmen of de wereld verliezen aan de duisternis.
"Een avontuurlijk verhaal over moed, vrijheid en de onbreekbare band tussen een jongen en een draak."
Mentale band mens-draak
Geen simpele 'berijd je draak', maar telepathische verbinding die beide personages transformeert
Verraad van binnenuit
Bondgenoot Garred wordt antagonist, met krachtige emotionele impact
Magische erfenis
Thomas' vader Arion was tovenaar, legt fundering voor karakterontwikkeling
Eeuwige nevel
Uniek worldbuilding element - een wereld zonder zonlicht
Voor lezers van Christopher Paolini (Eragon) en Cressida Cowell (How to Train Your Dragon): een klassieke heldenreis met een donkere twist, waarin een jongen leert dat vrijheid niet gegeven wordt, maar bevochten moet worden.
Contact
Neem contact op
Heb je vragen over mijn boeken? Ben je geïnteresseerd in samenwerking? Laat het weten.
- E-mail: thierry.boonefaes@telenet.be
- Locatie: Veurne, West-Vlaanderen
Voor professionele vragen
Literaire agenten, uitgevers en boekverkopers kunnen rechtstreeks contact opnemen via e-mail.
Ik beantwoord alle professionele aanvragen binnen
48 uur.
48 uur.
Volg mijn schrijfreis
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe publicaties, schrijfproces updates en exclusieve fragmenten?
Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief voor de laatste updates of het volgende hoofdstuk.
Privacy waarborg: Je e-mailadres wordt uitsluitend gebruikt voor updates over mijn schrijfwerk. Geen spam, geen doorverkoop. Je kan op elk moment uitschrijven.
Thierry Boonefaes - schrijver
Schrijver van psychologische thrillers en literaire fictie waarin kleine keuzes grote gevolgen hebben. Overdag gemeentelijke communicatie, 's avonds duistere verhalen.
15+
Jaar ervaring
Schrijven en reviseren van (kinder)verhalen
4
Romans
Van YA fantasy tot psychologische thrillers
500K+
Woorden
Gepubliceerde en ongepubliceerde fictie
"Goede verhalen moeten niet ingewikkeld zijn om diep te gaan. Mijn personages maken geen willekeurige keuzes, maar gedragen zich zoals echte mensen dat doen. Irrationeel, inconsistent en altijd op zoek naar rationalisaties."
© 2025 Thierry Boonefaes | Veurne, West-Vlaanderen | thierry.boonefaes@telenet.be
Fragment uit De Schaduw
Duik in het begin van een verhaal waarin kleine keuzes grote gevolgen hebben. Michael, een man gevangen in een spiraal van schuld en eenzaamheid, wordt geconfronteerd met de spoken van zijn verleden en de onontkoombare gevolgen van zijn beslissingen.
Lees een fragment uit 'De Schaduw'
Week 1, dag 1
Tweeduizend euro. Voor mijn ziel.
Michael draait zich om in bed. De lakens zijn koud en klam van zijn zweet. Slapen lukt niet meer. Slapen lukt nooit meer. Niet sinds Claudia.
Het was niet genoeg. Toen niet en nu niet.
En toch. Als hij dat niet had gedaan, was alles anders. Beter. Geld was vroeger nooit een drijfveer. Ze hadden niet veel geld, hij en zijn vrouw, net genoeg om rond te komen, maar ze klaagde nooit. Ze was tevreden. Zij en hij.
Tot de dag dat hij die eerste envelop aanvaardde. De dag dat zijn geluk keerde.
Mocht hij alles kunnen overdoen, mocht hij helemaal opnieuw kunnen beginnen ... zou hij het dan opnieuw zo aanpakken?
Waarschijnlijk wel.
Het ligt in zijn aard om de gemakkelijkste oplossing te zoeken. Een zwak karakter noemde zijn vrouw dat. En toch hield ze van hem.
Hij trekt de dekens over zijn hoofd, maar die houden de duistere gedachten niet tegen. Gedachten die door zijn hoofd spoken en hem uit zijn slaap houden. Alweer.
Taktaktaktak.
De regen klettert tegen zijn dakraam. Michael tast naar de koele plek naast hem. Op geen enkele andere plek voelt hij zich meer alleen dan hier. Alleen in zijn bed. Zoals elke nacht de voorbije vijf jaar.
De wind wakkert aan.
Tik. Tik. Kriiiik. Tiktiktik. Kriiiik.
De olm krabt tegen het raam. Telkens opnieuw. Telkens een andere combinatie.
Dit weekend zal hij eindelijk de takken snoeien. De vorige snoeibeurt? Vijf jaar geleden.
Deze keer zal het mij lukken.
Hij verliest altijd de moed wanneer hij bij de olm staat. Telkens opnieuw hetzelfde scenario: hij neemt een tak vast, dan beginnen zijn handen te trillen en na tien of vijftien seconden gooit hij de snoeischaar aan de kant.
Ik kan het niet.
Claudia hield van die boom. Claudia rust bij die boom.
Hij gooit de dekens van zich af en knipt het licht aan. Een bombardement aan licht schroeit zijn netvlies. Hij knijpt zijn ogen dicht. Wanneer hij die opnieuw opent, sputtert de lamp.
Fel, donker. Fel, donker. Fel, donker. Om zot van te worden. Michael slaat het licht uit en legt zich opnieuw neer. Maar de lamp blijft tegenstribbelen.
Aan, uit. Aan, uit. Aan, uit.
Sneller en sneller. Tot hij er rillingen van krijgt en uit bed sukkelt. Zijn zoveelste korte nacht. Vandaag nog korter dan anders. Het knipperende licht vangt zijn silhouet in de spiegel, een fractie van een seconde belicht. Verdwijnt dan. En weer terug. Een geest die verschijnt en verdwijnt.
Griezelig.
Hij kijkt weg. Maar de spiegel trekt zijn blik terug. In het flikkerende licht ziet hij iemand anders. Iemand met harde ogen die hij niet herkent.
Dan is het voorbij. De lamp geeft op en sterft.
Op automatische piloot stapt hij de trap af. Een weg die hij al duizenden keren aflegde. Vooral 's nachts, wanneer de slaap niet komt.
Ook in de keuken gedraagt het licht zich raar. Niet het snelle staccato van in zijn slaapkamer, eerder een langgerekt rijzen en dalen. Als een beest dat ontwaakt uit een lange slaap.
"Opnieuw kosten. Ik zou de boel beter verkopen."
Hij zet zich aan de keukentafel en staart voor zich uit. Alleen met zijn duistere gedachten. Tot zijn maag protesteert.
Hij zet koffie en gooit cornflakes in een kom. Dezelfde routine als gisteren en eergisteren en al de dagen daarvoor. Vijf jaar al. De tijd gaat snel.
Claudia vroeg altijd: "Waarom geen variatie?"
Nu weet ik waarom. Verandering betekent keuzes. En ik maak alleen nog slechte keuzes
De cornflakes worden zacht in de melk. Hij duwt ze naar beneden met zijn lepel tot ze volledig ondergedompeld zijn. Zijn leven is voorspelbaar. Ontbijtgranen en koffie voor hij naar zijn werk gaat. Hetzelfde ontbijt en hetzelfde werk als de voorbije vijf jaar.
**
“Michael, je afspraak is er.”
Linda verschijnt in de deuropening. Blond, begin twintiger, nog geen maand in dienst.
Voor hij kan antwoorden, trekt ze de deur alweer dicht. Kloppen is een vaardigheid die ze nog moet leren. Of misschien wil ze het gewoon niet.
"Welke afspraak?"
Maar ze is al weg. Michael wrijft in zijn ogen. Deze ochtend had hij vrijgehouden voor...
David Bouchard stapt binnen alsof hij het kantoor bezit. Aktetas in de hand, kale schedel die blinkt in tl-licht en een kostuum dat meer kost dan Michaels auto. Zonder een woord te zeggen zet hij zich neer op de stoel aan de andere kant van Michaels bureau. Hij haalt een witte envelop uit de aktetas en gooit hem op zijn bureau. Alsof het een niemendalletje is.
Michael wacht twee seconden voor hij de envelop openscheurt. Te gretig overkomen, is niet goed.
Tien briefjes van tweehonderd.
“Tweeduizend.” Hij kijkt op. “Vorige maand was het meer.” Twaalf briefjes.
"Mijn cliënt is niet tevreden." David strijkt een denkbeeldige kreuk uit zijn mouw. "Jullie hebben Chemocorp gecontroleerd. Onverwacht."
"Dat was ik niet."
"Precies het probleem." David staat op. "Wil je meer geld? Dan moet je er meer voor doen. Meer dan een paar controles verzetten of inspecties aankondigen. Veel meer. Als jij weigert, vinden we iemand met meer lef."
Voor hij kan antwoorden, vertrekt David. Maar wanneer hij de klink vastneemt, draait hij zich om. "Trouwens, check je mail. Ik denk dat je een interessant bericht hebt."
David trekt de deur achter zich dicht.
Michael stopt het geld in zijn bureaula en start zijn computer op. De bejaarde machine kreunt en zoemt. Het duurt meer dan een minuut voor alles geladen is.
Ping.
Een nieuwe e-mail. Afzender: JohnSmith@hotmail.com.
John Smith? Duidelijk een valse naam.
De boodschap zelf laat niets aan de verbeelding over:
Bel mij: 0474321561
Michael staart naar het bericht. Hij zou het moeten wissen. Maar het blijft door zijn hoofd spoken als een vervelende melodie die blijft hangen.
Bel mij. Bel mij. Bel mij.
"Godverdomme."
Hij pakt zijn tweede gsm, het toestel dat hij alleen voor speciale gelegenheden gebruikt en tikt het nummer in. De telefoon gaat over. Eén keer. Twee keer. Drie...
"Hallo." De stem van David. Natuurlijk.
"U hebt mijn aandacht."
"Zin om meer geld te verdienen?"
Michael zwijgt. Hij zit al tot over zijn nek in de stront.
"Wat is uw aanbod?"
"Niet over de telefoon. Je bent toch slimmer dan dat? Mikes koffiehuis om drie uur."
Klik.
Michael staart naar zijn telefoon. Drie uur? Midden in de namiddag? Hij zal een goede reden moeten verzinnen om weg te kunnen.
Geklop op de deur.
Voor hij kan reageren, vult Harry al de deuropening. Te breed, te zelfvoldaan. Zijn baas.
"Je had bezoek, zag ik." Harry grijnst. "Het geld."
Michael geeft hem duizend euro. Harry telt. Diepe kronkels ploegen door zijn voorhoofd.
"Dit is niet genoeg."
"Dat is de helft."
"Het is minder dan vorige maand. En de maand daarvoor. Het kan me niet schelen wat jij krijgt. Ik wil veertienhonderd."
Michael haalt twee briefjes van tweehonderd uit zijn andere zak. Zeshonderd blijft over.
Harry grijnst. "Zo mag ik het zien."
Met een zelfvoldane grijns steekt zijn baas het geld in zijn zakken, klopt op zijn omvangrijke buik en wandelt terug naar buiten.
Michael opent zijn bureaulade. Tussen de lege enveloppen ligt een folder van Granada. Acht jaar oud. Vol kreuken en ezelsoren. Hij bladert naar pagina tien: een wit huis met oranje dakpannen.
We kopen een huisje, had Claudia gezegd. Ergens met zon.
Het huis staat er nog. Nu kost het dubbel zoveel. En de teller blijft lopen.
Michael kijkt naar de drie briefjes van tweehonderd op zijn bureau. Zeshonderd euro. Net genoeg voor zijn hypotheek. Niets meer.
Wil je meer geld verdienen? Davids woorden. Als je er meer voor doet.
Hij sluit de lade en kijkt naar de klok. Nog vier uur voor hij naar Mikes koffiehuis moet. Vier uur om een smoes te verzinnen. Vier uur om zichzelf wijs te maken dat hij nog een keuze heeft.